Gisteravond hebben we plannen gemaakt voor de komende dagen. We blijven nog twee dagen in deze lodge en hoewel we globaal weten wat te doen is het wel handig dat we dat samen even afstemmen. Vandaag gaan we naar Chobe National Park en morgen naar de Vic Falls. Van Chobe weten we eigenlijk niet wat we precies moeten en kunnen verwachten. Het park blijkt geweldig te zijn, niet in de laatste plaats vanwege de slechte infrastructuur. Hoewel we het nog even proberen is er uiteindelijk geen ontkomen aan, in dit park moeten we 4X4 rijden. Twee keer lijkt het mis te gaan, maar echt vastzitten blijft ons in het mulle zand van dit park gelukkig bespaard. De route bestaat uit twee delen. Het eerste deel loopt via de wal van rivier de Chobe, in het tweede deel gaan we dieper het park in. Beide delen zijn geweldig en we krijgen heel veel dieren te zien. Voor Floor is de Afrika missie al geslaagd op het moment dat ze eindelijk de door haar gewenste nijlpaarden en de krokodillen te zien krijgt. Ze gedraagt zich voorbeeldig en kan al bijna niet wachten op de sundowner cruise van vanmiddag. Het park is dus geenszins saai en heeft zelfs een dier voor ons in petto dat we tot dusverre nog nooit hadden gezien: de sabelantiloop. Even wordt het nog spannend als een tegenligger ons weet te melden dat er leeuwen op de hoofdweg zijn gezien. Hoe zeer we ook kijken en turen, leeuwen zullen we ook vandaag niet meer zien.
Ondanks dat gaan we halverwege de middag meer dan tevreden op zoek naar de uitgang van het park.

Goed geluimd beginnen we aan de tweede gamedrive van vandaag, de boat cruise. Een drie uur durende tocht over rivier de Chobe. Captain, hoe kan het ook anders, de kapitein van ons bootje, heeft er blijkbaar veel zin in en neemt ruimschoots de tijd om het rijke leven van rivier de Chobe te laten zien en erover te vertellen. De cruise blijkt een prima mix tussen het vogelleven en het zoogdierenleven te zijn. Ten aanzien van het vogelleven heeft San nog een primeur voor onze kapitein. We laten een eerder op de dag gemaakte foto zien van een vogel (de lilac brested roller) die een muis verorberd. Captain is zeer verbaasd en heeft dit nog nooit gezien. De vogel staat namelijk bekend als een insecteneter en geen eter van muizen.
We schieten onze geheugenkaartjes vol totdat de zon echt onder is en van enig licht geen sprake meer is. Dat maakt voor Floor echter niets uit, die heeft inmiddels de camera van mama te pakken gekregen en fotografeert (tot hilariteit van de boot) dat het een lieve lust is. Zo heeft ze toch nog voldoende afleiding in de voor haar soms lange en saaie dagen. In Nederland hadden we al met elkaar besproken om ook aan dit soort excursies mee te doen, ze zijn wellicht wat clichématig en wat toeristisch maar feit is wel dat de gidsen gewoon weten waar ze moeten kijken en weten welk gedrag de dieren vertonen. Een verrijking van de gamedrive dus.

Hoogtepunt van de dag is misschien toch wel, en dat is heel clichématig, de troep apen die aan het spelen zijn. De gasten aan boord die tot dan toe erg gedisciplineerd en stil zijn, kunnen het tijdens de voorstelling niet stilhouden. Regelmatig klinken er lachsalvo’s als de allerkleinste aap weer een een buiteling maakt of kattenkwaad uithaalt. Zodra we terug zijn bij de lodge drinken we samen met het Duitse stel, waarmee ik eergisteren ook de gamedrive heb gemaakt, een koud en verdiend biertje. Zij volgen praktisch dezelfde route en gaan morgen ook naar de Vic Falls. Samen scrollen we door wat foto’s heen en komen nu al tot de conclusie dat er best een of twee mooie foto’s tussen kunnen zitten.

Kort voor het diner probeert San via het Wifi van de lodge contact met Henk te krijgen. Deze keer lukt dat wel. Floor zit op dat moment lekker te tekenen en ik neem in gedachten de dag nog een keer door. Wat een geweldig leuke dag.
Direct na het eten gaan we door naar boven (naar onze nieuwe kamer, die inderdaad veel beter is uitgerust dan die van gisteren). San leest Floor nog een hoofdstuk voor van Virgilius en dan is voor deze dame de dag klaar en valt ze in slaap. Niet veel later gevolgd door mij, ik probeer nog wat rugby te kijken, maar ook voor mij heeft de dag lang genoeg geduurd. Sandra die bezig is in het boek Bonita Avenue leest nog een stuk en mag als laatste het licht uit doen.