Omstreeks zes uur gaat de automatische wekker weer af. De tweede dag happy hunting breekt aan. San navigeert ons naar de eerste waterhole van deze dag. We worden opgewacht door het gebruikelijke wild. Wat opvalt is dat nogal wat auto’s niet gericht zijn op de waterhole maar op het hogergelegen grasland. Goed voorbeeld doet goed volgen, ook wij parkeren onze auto zo dat we zicht hebben op het gras. Wat we ook turen en kijken wild levert het in ieder geval niet op. San is het beu en besluit aan de auto naast ons te vragen waar ze naar kijken. In perfect Duits-Engels horen we “zere ies a lion”. Bedankt voor de tip maar we kunnen werkelijk niets zien dat ook maar in de verste verte lijkt op een leeuw. Tijd dus om te vertrekken. San rekt de tijd door nog wat te filmen en het hele tafereel uitgebreid ‘on camera’ uit de doeken te doen. Als we wegrijden wil ze nog een keer de verrekijker: “STOP!”. De leeuw is gespot. De motor gaat weer uit en de camera’s worden weer in stelling gebracht. Geweldig! Een prachtige kop met manen komt boven het maaiveld uit. Als zich vervolgens ook nog eens een tweede mannetje laat zien zijn we helemaal gelukkig. Het feest is pas echt compleet als zich twee leeuwinnen komen voorstellen. Hiermee is de dag formeel begonnen!

San en ik proberen al een aantal dagen een wegvliegende vogel te fotograferen. Als we dat weer eens proberen stopt een bus vol met toeristen. De chauffeur vraagt ons waar we vandaan komen. Als het antwoord “from Holland” luidt, neemt een Nederlandse vrouw het woord. Ze weet ons te melden dat bij de volgende waterhole een neushoorn staat te wachten. Een cadeautje. De chauffeur zwaait gedag en eindigt met de woorden “I can tell by your face that she made you happy”. We spreken onze dank uit en rijden naar de waterhole waar de neushoorn op dat moment afscheid neemt van het aanwezige publiek. We nemen nog snel een paar foto’s en vervolgen onze weg.

Blijkbaar heeft er recent een brand gewoed in Etosha want een deel van het park is zwartgeblakerd. Hoe recent dat is geweest merken we pas als we een stuk smeulend hout langs de kant van de weg zien liggen. Onwillekeurig denk je aan alle dieren die hier ongetwijfeld heel veel last van hebben gehad…

We rijden inmiddels al weer even rond zonder noemenswaardig wild te spotten. Floor zit bij San op schoot en wordt voorgelezen uit Jubelientje. Ik concentreer me op de weg en rijd zoals San uit hoofde van haar navigatorschap me heeft gevraagd richting Aus. Eindelijk weer wat wild en erg dichtbij. Voldoende kudu’s, zebra’s en bokjes om te foto-graferen en te filmen. Als we terugrijden neem ik een verkeerde afslag en komen we terecht op de hoofdweg richting Okaukuejo. In de verte staat weer een olifant. De waterhole waar we eerder deze dag een neushoorn hebben gezien daar staat nu een prachtige olifant.

Aangekomen bij de waterhole nemen we rustig de tijd om de olifant te fotograferen. Het blijkt een mannetje te zijn, hoewel ‘mannetje’ niet echt de lading dekt. In de verte staan nog een aantal olifanten. Eén daarvan komt rustig richting waterhole lopen. De olifanten begroeten elkaar door hun slurfen in de lucht te steken en aan elkaar te ruiken. Als dit ritueel klaar is gaan ze met z’n tweeën een potje synchroondrinken. Een geweldige afsluiter van een dagje ‘game driven’.

Met Floor hebben we afgesproken dat ze na het eten nog even mee mag naar de Goudmijn. Ze is echter dusdanig moe dat dat er niet meer inzit. Met San afgesproken dat zodra Floor slaapt we toch nog even naar de put gaan kijken. San ontfermt zich over het avondritueel van Floor en ik ga al richting water. Ook vanavond zijn er weer flink wat mensen aan de rand van de waterhole en op de tribune. Dat op zich is al een prachtig schouwspel waarbij de aanwezigen zich te goed doen aan champagnes, wijn en bier. Echt een goudmijn dus.

Aangekomen bij de waterhole kan ik mijn geluk niet op. Een kleine dertig olifanten doen zich te goed aan het water. Het is werkelijk een enorm schouwspel. Helaas hebben ze blijkbaar net de aftocht geblazen dus San mist dit geweldige tafereel. Gelukkig worden we nog verwend met een giraffe, een paar neus-hoorns en zelfs een leeuwin.

Terwijl we thuis nog een biertje drinken, prijzen we onszelf gelukkig dat we dit allemaal mee mogen maken. Tevreden vallen we in slaap…