Ik kan me nauwelijks herinneren dat ik in bed ben gekropen. Wat ik wel weet is dat het moe én super voldaan was. In de reviews van ons hotel hebben we gelezen over geluidsoverlast door bezoekers van Kao San Road. Daar hebben we, wellicht door onze vermoeidheid óf door het rammelen van de airco geen enkele last van gehad. Het is zes uur als ik voor het eerst op de wekker kijk. Dat lijkt vroeg maar in mijn geval valt dat alleszins mee. Ik laat de dames nog even met rust maar kijk wel alvast naar het tafeltje met de waterkoker en de Nescafe’s. Half uurtje wachten nog. Stipt om half zeven schroef ik de dop van een flesje water af en zet ik mijn eerste bakkie oploskoffie: zo hoort het te zijn op vakantie. Half zeven is weliswaar voor mij aan de late kant, voor de dames betekent het dat de nacht net op de helft is… Van hun hoef ik voorlopig nog niets te verwachten. Om acht uur doe ik een eerste poging om San te wekken. Ondanks haar plechtige belofte om langzaam wakker te worden, valt ze juist langzaam weer in slaap. Ik ben erg (kuch) vergevingsgezind en laat haar nog even slapen en zet voor mezelf een tweede kopje koffie. Voor mij kan de dag nu echt beginnen!

We starten met de zoektocht naar een restaurantje waar een ontbijtje geserveerd wordt. We besluiten eerst maar eens richting Wat Pho (de tempel van de liggende Boeddha) te wandelen. Als ik tijdens de wandeling een foto maak van Floor worden we door een Thaise vrouw aangesproken. Ze vraagt waar we naar toe willen. Als we haar vertellen richting tempel te willen geeft ze aan dat er op zondagochtend gebedsdiensten zijn en dat we het beste ‘s middags kunnen gaan. Haar advies is om eerst een boottocht te maken en de floating markets te bezoeken. Er stopt (heel toevallig…) een tuktuk en terwijl zij een prijs afspreekt van het ritje (20 baht) stappen wij in. We worden door de chauffeur naar een plek gebracht waar de bootreisjes te boeken zijn. Een beetje vreemde gang van zaken. Terwijl de bootreisverkoopmeneer z’n best doet om ons met een gigantische korting aan boord te krijgen, besluiten wij om eerst maar eens te gaan ontbijten. Het gebied aan het water kent genoeg hippe koffietentjes en de keuze om ergens naar binnen te stappen is snel gemaakt. Floor slaat het ontbijt over, San kiest voor een omelet en ik door me te goed aan een Thai Boat Noodle Soup. Dit is de manier om een dag goed te beginnen. Heerlijk! Zodra de buikjes gevuld zijn kunnen we richting Wat Pho. Het tempelcomplex blijkt in tegenstelling tot wat mevrouw beweerde gewoon open te zijn… We hebben ons net te weinig verdiept over het hoe en wat van deze tempel. We weten dus niet precies waar we naar kijken maar indrukwekkend is het zeker. Hoogtepunt is uiteraard de liggende Boeddha zelf. Het beeld zelf is het grootste individuele Boeddha beeld en met zesenveertig meter is het een imposante verschijning. We dwalen zo’n twee uur rond in het complex als we dorst beginnen te krijgen.

We zoeken de uitgang op en lopen richting het koffietentje waar we een paar uur geleden ontbeten hebben. Het is inmiddels een drukte van jewelste geworden. We stappen een cafeetje binnen waar het koel is en het bier koud. Hier houden we het wel even vol, zeker met het uitzicht dat we hebben: Een hoogbejaard echtpaar is druk, heel druk, in de weer met de bereiding van verschillende soorten koffie. Ze zijn weliswaar heel druk, maar klanten hebben ze niet. Kostelijke tv is dit! We bestellen nog maar een biertje en kijken geamuseerd naar buiten. Als ook dit biertje soldaat gemaakt is besluiten we op ons gemak terug te lopen naar ons hotel. We spreken met elkaar af dat we, zodra het te warm wordt, een tuktuk nemen. De route is vol afwisseling dus van een tuktuk is voorlopig geen sprake. Terug in het hotel koel ik in de airco af naar een normale mensen temperatuur. De dames willen uiteraard nog even zwemmen. Met recht even want het water bevat zoveel chloor dat ze al snel een geirriteerde huid hebben. De andere reden om maar even te zwemmen is de regen en de onweer. De sluizen boven Bangkok gaan volledig open en levert, al ben je maar heel even buiten om een biertje te kopen bij de 7-Eleven, al snel een nat pak op. Vanavond eten we curry. San heeft een op papier leuk in curry’s gespecialiseerd eettentje gevonden. Het valt helaas een klein beetje tegen maar we hebben het reuzegezellig en dat maakt een hoop goed. Kortom, weer een prima dag in de metropool die Bangkok heet!