Naar huis

naarhuisNog één keer Saigon in. Omdat Lianne en Yvette op Roos hebben gepast moeten we even op de toeristische toer om een souvenier te kopen. Het worden twee kookboekjes met recepten zowel in het Vietnamees als in het Engels.

De resten van de beginnende zonnesteek laten zich ook vandaag nog even zien. Na een kleine twee uur wandelen ben ik bekaf, heb ik een zwaar hoofd en doen m’n nek en schouders pijn. We besluiten om wat te drinken en daarna terug te wandelen naar het hotel om wat te rusten. San koopt bij de buren nog wat te drinken en wat te snoepen. Terwijl we op bed liggen nemen we met z’n drieën de hoogtepunten van de vakantie door. We komen tot de conclusie dat iedere locatie haar eigen hoogtepunten had.

‘s Middags toch nog even de stad in voor wat laatste foto’s. We hoeven niet heel ver te wandelen om met ‘Ome Ho’ op de foto te kunnen. In het verlengde van Ome Ho ligt ook het stadhuis waar de hoge
partijbonzen zitting hebben. Nog een paar laatste paar foto’s van brommers voordat we de Wrap & Roll binnenstappen voor een laatste Vietnamese maaltijd. We doen ons te goed aan verse springrolls en
springrolls die we zelf moeten rollen. Het smaakt weer eens prima en alles is kraakvers. Helaas zijn de ogen zijn weer eens groter dan de maag en moeten we veel eten terugsturen naar de keuken. Het enige eten waar de Vietnamezen ons niet van hebben kunnen overtuigen is koriander. Na bijna drie weken Vietnam smaakt koriander nog steeds niet en is bij te veel gebruik zelfs vies te noemen. Na het eten nog een paar honderd meter naar het hotel om ons daar op te maken voor ons vertrek naar Holland.

We hebben ruim de tijd om te douchen en de koffers te pakken. De kamer is geboekt tot zes uur terwijl ons vliegtuig pas rond half twaalf vertrekt. We besluiten de tijd tot aan het vertrek te doden op het vliegveld en vragen aan de receptie van het hotel om een taxi voor ons te regelen. In de taxi genieten we nog een keer van het knotsgekke verkeer in Vietnam. Nog een keer kijken naar de bonte stoet van brommers en taxi’s.

Op het vliegveld maken we onze laatste Dongs op. We drinken voor het laatst een Tiger biertje en San en Floor eten wat Burger King. Het vliegveld zelf valt qua grootte wel wat tegen. We kijken de tijd vooruit totdat we kunnen boarden. Terug naar Nederland, terug naar Eindhoven.

Nu in het vliegtuig zijn we op een dikke twee uur genaderd van Frankfurt. Floor vat de vakantie als volgt samen: Leuk. San en ik hebben er net wat meer woorden voor nodig. Het was een vakantie van vele gezichten. Het pittoreske Hanoi, de drukte van Halong Bay, het gecultiveerde Sa Pa, het gezellige Hanoi, het heerlijke Mui Ne en het tegenvallende Saigon. Het was ook een lange vakantie. De aankomst in Hanoi lijkt al weer zo ver weg en is nu al een geweldige herinnering.

Kortom we hebben met volle teugen genoten van deze klamme, warme en afwisselende vakantie.