Om vijf uur word ik wakker, niet zo heel vreemd want vroeg wakker worden gebeurt me wel vaker. Ik moet echter ontzettend naar het toilet en dat is wel vreemd. Zeker als dat om zes uur gebeurt én om zeven uur weer. Als een en ander ook nog eens gepaard gaat met hevige krampen dan wordt het wel vervelend. Ik kan maar één oorzaak bedenken en dat is die te rood gebakken hamburger van gistermiddag.

San reageert zoals ze moet doen en geeft me direct twee pillen. Pillen die blijkbaar de darmen voor een bepaalde periode helemaal stilleggen. Prima! Kom maar op met die pillen, geen risico nemen op deze reisdag. Vandaag gaan we naar Mui Ne en de busrit daar naar toe duurt zo’n vijf uur en dat zou in deze conditie net te veel van het goede zijn. Het ontbijt laat ik aan me voorbijgaan, ik blijf liever nog een half uurtje langer in bed liggen. De pillen werken prima en dat is maar goed ook want we moeten de taxi in. Voor een minimum aan Dongs worden we naar de bushalte gebracht. Natuurlijk stopt de bus niet op de afgesproken plaats. In optocht met al onze koffers door een van de weinige leuke krappe straatjes van Saigon.

Als we bij de bus aankomen zien we dat we te maken krijgen met een voor ons nieuwe wijze van transport: de slaapbus. In plaats van de gewone stoelen is deze bus uitgerust met een soort stapelbedden. Blijkbaar een oud concept. De bus verkeert namelijk in een verschrikkelijke staat. Plafondplaten liggen los en de bedden zijn voorzien van tuinstoelzittingen. Niet aan denken, gewoon rustig gaan liggen en proberen te slapen. Op een brommer is het al lastig rijden door de straten van Saigon, met een autobus is het helemaal armoe troef. Steve heeft ons gisteravond verschillende keren op het hart gedrukt om ons een paar keer bij de conducteur te melden en aan te geven dat we bij Coco Beach willen uitstappen. Braaf geef ik hier gehoor aan. Ik krijg in ondefinieerbaar Vietnamees een antwoord waar ik uiteraard helemaal niets mee kan. Als San het even later ook een keer probeert moet zij het doen met een “No can do”. Te veel gekloot met koffers of zoiets. We kunnen er ons over opwinden maar dat kost net te veel energie. We nemen gewoon voor vijfhonderd meter een taxi. Bovendien in onze vakantie tot nu toe is het eigenlijk pas de eerste keer dat er iets niet helemaal volgens planning gaat.

Na het welkomsdrankje en een korte introductie worden we naar onze kamer gebracht. De receptioniste vraagt naar onze behoefte voor een derde bed. Ze stelt voor om eerst even naar onze kamer te gaan voor een inspectie. Als we een derde bed dan alsnog wenselijk vinden dan zal daarvoor gezorgd worden. De ‘kamer’ blijkt een geweldig leuk huisje te zijn met twee slaapkamers met een tweepersoonsbed en twee eenpersoonsbedden, twee badkamers en een woonkamer. Van een extra bed kan dus helemaal geen sprake zijn. Kortom: geweldig… De perikelen in de bus zijn op slag vergeten en met een goed humeur maken we ons op voor het tweede deel van de dag.

Terwijl San en Floor zich klaarmaken om te gaan zwemmen besluit ik om een bezoekje te brengen aan de Sportsbar. Terwijl op het grote scherm een golfwedstrijd uitgezonden wordt, schrijf ik onder het genot van een vers getapt biertje onze laatste avonturen in het reisverslag.

Als langzaam de avond valt, vragen we ons voor de zoveelste keer deze vakanatie af wat te doen met het eten. Hoewel het resort een eigen restaurant heeft besluiten we om hier geen gebruik van te maken. Omdat alles op loopafstand van elkaar ligt en we ons (op het momentje in Saigon na) niet onveilig hebben gevoeld gaan we lekker wandelen. Het lijkt erop alsof het hoogseizoen haar einde heeft bereikt. Tafeltjes zijn leeg en sommige restaurants zien er wel heel erg gesloten uit. We stappen een terras op waar er in ieder geval nog een klein beetje leven heerst.

Helaas zijn de spingrolls die we eten de slechtste tot nu toe. Het hoofdgerecht maakt gelukkig een hoop goed en met een gevulde buik en een goed gevoel lopen we weer terug naar ons hotel.

Terug in ons huisje leggen we Floor in bed en doen we nog een drankje op onze veranda. We genieten het geluid van de branding en worden loom en slaperig. Tijd voor ons om ook naar bed te gaan…