We gaan naar huis toe. Nog moe worden we wakker in het bed dat we met z’n drieën gedeeld hebben. Gelukkig zijn de tassen voor het grootste deel gisteren al ingepakt. San en Floor hebben afgesproken dat ze voor vertrek nog even gaan zwemmen, maar ook Floor is moe en ze kiest ervoor om lekker nog even in bed te blijven liggen.

Na een laatste noodle soepje is het tijd om te vertrekken. De taxi staat klaar en daarmee kan stap één van acht van de thuisreis beginnen. Wanneer de taxi langs een boeddha monument rijdt wordt drie keer geclaxonneerd. Dit zou me eerder niet zijn opgevallen, maar na drie weken Thailand heb ik blijkbaar toch nog iets van de cultuur van het land opgestoken.
De rit met de taxi verloopt soepel en voor het weten zitten we al in de boot die ons naar het vaste land brengt. Terwijl Floor tekent en San probeert te slapen, werk ik ons reisdagboek bij. Ongemerkt komt daardoor ook aan stap twee van de reis een eind.

We hebben mazzel! We hoeven nergens lang of ver met onze koffers te sjouwen. Hierdoor valt het zweten reuze mee en blijven we (in ieder geval voorlopig) okselfris. Van de boot naar de bus is ook nu weer een klein stukje en ook deze overstap verloopt zonder problemen. Ook in de bus draait de airco weer op volle toeren dus echt warm zullen we het deze reis niet meer krijgen.

Tussen bus en vliegtuig hebben we ruimte om wat te eten. Het vliegveld dat qua grootte te vergelijken is met dat van Eindhoven (maar dan vijftig jaar ouder) heeft maar weinig te bieden. Iets is echter beter dan niets dus een paar minuten later zitten we achter een biertje en bordje friet of in mijn geval weer een noodle soepje. Kort daarna is het al weer tijd geworden voor stap vier, de binnenlandse vlucht van Nakhon Si Thammarat naar Bangkok. We vliegen met Air Asia en het valt op hoe weinig beenruimte er is. De vlucht is kort dus heel lang hoef ik niet opgevouwen te zitten. Na een krap uur landen we in Bangkok en zijn we klaar voor de volgende etappe van onze thuisreis.

De route naar de pendelbus die ons naar Bangkok International Airport moet brengen staat goed aangegeven. Desondanks krijgen we het bijna voor elkaar om in de verkeerde bus te stappen. Een vriendelijke dame geeft aan dat we echt in een andere bus moeten instappen. Terwijl we van de ene naar de andere luchthaven rijden, trekt Bangkok nog een keer aan ons voorbij. Het besef dat onze vakantie nu echt ten einde is komt langzaam maar zeker binnen. Aangekomen op de luchthaven worden de vakantiekleren verruild voor de laatste schone reiskleren. De korte broeken worden ingewisseld voor lange broeken en de T-shirts maken plaats voor longsleeves.

Nog twee keer vliegen en dan zijn we thuis! Op de luchthaven zoeken we ons een breuk naar een vlaggetje van Thailand. Hoe we ook zoeken we krijgen er geen gevonden. Ook aan de wens van Floor (een Boeddhabeeld) kunnen we geen gehoor geven. Ze moet het doen met een sleutelhanger in de vorm van de groene boeddha.

Ook al reizen we nu al bijna een hele dag, echt saai wordt het niet, daarvoor maken we nog te veel mee. Moe worden we langzaam maar zeker wel en het is lekker als we uiteindelijk in de kist van Emirates kunnen plaatsnemen voor de laatste etappes. De vluchten verlopen prima en ook de laatste paspoort controle in Duitsland is zo gepiept. Nog een uurtje in de auto en we zijn weer thuis.

Eindhoven
Wat begon als een budget vakantie is uiteindelijk toch een speciale vakantie geworden. We hebben weer een hoop meegemaakt en hebben enorm genoten van het land, de mensen en van elkaar. Ook deze vakantie hebben we weer geleerd en beleefd. Absolute hoogtepunten waren het bezoek aan het olifanten centrum, de bootreis door Khao Sok en de fietstocht door Bangkok.