Pfff… De eerste (reis) dag van de vakantie zit er op: Eindhoven – Frankfurt – Dubai – Kuala Lumpur.

In verband met mogelijke verkeershinder in Duitsland als gevolg van wegwerkzaamheden en de start van de schoolvakanties staan we extra vroeg op. Dit jaar willen we geen enkel risico lopen om mogelijk onze vlucht te missen. Vorig jaar was wat dat betreft een prima leerschool. Zonder ook maar een keer iets gezien te hebben wat op een file lijkt, rijden we de parkeergarage van de luchthaven van Frankfurt binnen. Veel te vroeg dus. Maar liever veel te vroeg dan één minuut te laat. Bovendien, zo erg is het niet, we zijn immers nog niet online-ingecheckt dus dat moet nog even gebeuren. De vriendelijke dame aan de balie die ons helpt met inchecken, kijkt fronsend onze kant op. Niet online inchecken betekent in ons geval dat we alle drie op een andere rij zitten. Da’s net te veel van het goede, moet de grondstewardess gedacht hebben. Ze pleegt een telefoontje naar iemand met de mededeling dat ze een gunst nodig heeft. Een jong gezin zit verspreid over het vliegtuig en dat is niet de bedoeling. Als dat het visitekaartje is van Emirates dan zit dat de komende uren vast goed!

Een traditie die we inmiddels hebben opgebouwd in Frankfurt is eten van een bord friet met twee knakworsten en het drinken van een halve liter bier. Het barretje zit weliswaar op een plek waar we helemaal niet hoeven te zijn, maar een traditie is nu eenmaal een traditie. Bijkomstigheid is natuurlijk ook dat we op deze manier behoorlijk wat tijd kapotslaan. Als de magen min of meer gevuld zijn, is het tijd om te boarden. We hebben mazzel! We zitten op de eerste rij achter business class en hebben daardoor wat extra beenruimte. Business Class in een kist van Emirates is overigens ook echt business class…

Precies op tijd vertrekt het vliegtuig naar onze eerste bestemming Dubai waar we rond de klok van elven landen. De emirates-vleugel van deze luchthaven is poepchique en heeft een Heineken Lounge waar we net op tijd zijn om de troostfinale Nederland – Brazilië te kunnen kijken. Terwijl Van Persie de 1-0 scoort, ligt Floor op een dekentje op de grond te slapen. San en ik bestellen voor de gelegenheid maar een heerlijk koud biertje. Even niet naar de prijs kijken? Toch wel.. Ai, tien euro per stuk! Och ja, we hebben vakantie.

Na de met 3-0 gewonnen wedstrijd lopen we met een nog steeds slapende Floor richting gate. Het is één uur lokale tijd (we hebben de eerste tijdzone overschreden). We vliegen pas om drie uur en ik heb slaap. Ik heb veel moeite met het openhouden van mijn ogen en val af en toe een paar minuten in slaap. Gelukkig mogen ouders met kinderen eerder aan boord. Het tweede deel van onze reis kan daarmee beginnen. Floor is inmiddels weer wakker en neemt haar pretpakketje in ontvangst. Jammer genoeg moeten we het doen met Boeing 777-300 in plaats van de Airbus 380. Emirates beschikt over een prima inflight entertainment system. Floor die inmiddels weer wakker is kijkt naar de film Frozen en ik kijk inmiddels ook weer wakker naar de Hobbit.

De reis verloopt zonder problemen en volgens planning landen we op Kuala Lumpur International Airport. Eerste zorg is het verkrijgen van Maleisische Ringits. Sinds Namibië zijn we erg alert
tijdens het pinnen. Het pinnen verloopt gelukkig zonder problemen, zowel San als ik hebben allebei 1000 RM kunnen pinnen. Met een bundel geld in onze portefeuilles is de tweede zorg het vinden van onze chauffeur. Als ook die zorg is weggenomen, is het tijd om te vertrekken naar down town Kuala Lumpur!

Bij aankomst worden we welkom geheten door onze huismeester Anita. Zij laat ons het appartement zien en geeft in het kort tekst en uitleg over de stad. Floor laat haar rechten als eerste gelden. Er moet gezwommen worden. Op de twintigste verdieping is een klein zwembad waar ze heerlijk kan afkoelen. Een prima start van onze vakantie.

Als Floor uitgezwommen is, hebben we nog maar een doel voor deze dag: eten. Het appartement is gelegen op een steenworp afstand van het centrum van Kuala Limpur. Anita heeft ons een tip gegeven waar we volgens haar prima kunnen eten. Geen zin om nu al de Lonely Planet door te spitten, besluiten we om deze tip op te volgen. Prima keuze! De kaart heeft eigenlijk alleen maar kip of vis gerechten maar daar is niets mis mee. We laten ons de gefrituurde vis (specialiteit van het huis), de garnalen en de rijst prima smaken. De prijs van het geheel? 112 RM, omgerekend zo’n vijfentwintig euro. Nee dit is duidelijk geen Vietnam, maar lekker is het zeker dus het is de prijs wat ons betreft meer dan waard.

Juli 2014, we zijn weer op reis. Een reis waar we ons al heel lang op hebben verheugd. De eerste indrukken zijn in ieder geval veelbelovend.